Posts

Dat doe je toch niet?

Afbeelding
source: BD Fugue Er zijn dingen die je gewoon niet doet. Je vertelt je kameraad, die de nieuwste StarWars gaat kijken, niet hoe de film afloopt. Je verklapt niet alvast de eindstand van een voetbalwedstrijd. Etcetera. Wanneer je je in een boekenwinkel werkt, vertel je de klant niet hoe het verhaal afloopt. Toch? Of sterker nog: hoe een serie afloopt. Toch bestaan er van die mensen. En ik liep er vorig jaar één tegen het lijf. Locatie: mijn stripspeciaalzaak in Chaumont. (Wees niet bang, in dit artikel zijn geen spoilers te lezen;) Ik had met mijn beperkte budget heel wat eurootjes opgespaard, en ik zag daar de volledige reeks Prins Van De Nacht van Yves Swolfs staan, delen 1 t/m 7. Op dat moment had ik wel zin in een nieuwe, mij onbekende serie. Omdat ik Swolfs' kwaliteiten al kende van enkele Durango albums, en ik zelfs een persoonlijke tekening van hem heb veroverd op de stripbeurs in Breda in de jaren tachtig, durfde ik de stap wel te nemen. Alle zeven delen in ...

Ravian en de Franse frustratie

Afbeelding
Dit is géén recensie van de film " Valerian and the City of a Thousand Planet s"; ik heb de film nog niet gezien. Dit blogje gaat over de Franse frustratie over het gebrek aan internationale (lees Noord-Amerikaanse) waardering van een klein stukje van haar cultureel erfgoed. Waarom? Is het zo belangrijk dan? Goede vragen (i k, als in Frankrijk woonachtige nuchtere Nederlander, heb het me in eerste instantie ook afgevraagd)  maar gemakkelijk te beantwoorden. In het kort: in de afgelopen 3 maanden werd men hier in Frankrijk, in de media en in het straatbeeld, om de oren geslagen met Valerian, zoals de Nederlandse Ravian van oorsprong heet. De oorverdovende stilte die echter volgde op de internationale première van de film werd hier totaal niet verwacht en ook niet begrepen. Luc Besson, de maker van de film, probeert in de bladen verontwaardigd uit te leggen waarom men in de USA de Franse film niet begrijpt, en wanneer zelfs het Franse equivalent van het acht-uur-journaa...

Chaumont Comix 2016

Afbeelding
Chaumont is een klein stadje in de Haute Marne, niet eens zo ver van Nederland. Wij wonen er vlakbij, en we gaan er altijd met plezier shoppen. Ja, zelfs ik: in dit leuke plaatsje zijn namelijk twee zeer goede stripspeciaalzaken te vinden! In de ene zaak ("Le Pythagore") vind je alle nieuwe uitgaven en een zeer grote "backcatalogus", variërend van Smurfen tot zeer dure speciale uitgaven en andere collectors items. In het Frans uiteraard. Maar de andere winkel ("BEDETOYS") is nog veel interessanter: hier vind je namelijk allerlei tweedehands strips en curiosa, maar het geval wil dat het grootste deel van het aanbod eigenlijk gewoon nieuw is. Zo kon ik onlangs de nieuwe Thorgal aanschaffen voor de helft van de prijs. Voor enkele euro's kun je zo dus je collectie lekker uitbreiden. Je weet nooit wat je er tegenkomt, dus het is er altijd heerlijk rondsnuffelen. De eigenaar is zeer hulpvaardig en heeft veel kennis van zaken. En wat het nog leuker ma...

Hoe een strip belangrijker kan zijn dan je dacht!

Afbeelding
Ik ben natuurlijk niet de enige of de eerste, wiens historische kennis als kind voornamelijk werd gevoed door Asterix en andere strips. Ik merkte al aan het einde van de basisschool dat ik sommige historische personages zomaar kende! Julius Caesar, of Hannibal, bijvoorbeeld. Alex, Lucky Luke, Suske en Wiske, Blueberry, Roodbaard, noem maar op, mijn kennis van geschiedenis en historische culturen, en vooral mijn  interesse daarin werden gewekt door strips als deze. Maar niet alleen mijn prille schreden in het onderwijs werden soms verrassend verlicht door de negende kunst. Zelfs vandaag de dag nog! Onlangs overkwam mij het volgende. Ik had de nieuwe Blake en Mortimer gekocht, deel 22 - De Septimus Golf. Ik was er nog niet in begonnen (uitstel betekent langere voorpret, nietwaar), maar laatst heb ik het toch maar gepakt en ben ik begonnen te lezen. De volgende dag moest ik naar de regionale hoofdstad, op uitnodiging van een nationale onderwijsorganisatie, om te s...

Franse collecties en heruitgaven

Afbeelding
Het grote verschil met de Nederlandse en Franse stripmarkt, dat je als consument direct opvalt, is het feit dat men in Frankrijk nauwelijks softcover albums in de winkels aantreft. Vrijwel alle series zijn in hardcover uitgegeven, en de prijzen hiervan zijn lager dan die in Nederland. Hoe kan dat nou? Simpel: de Franse (en Waalse) markt is nu eenmaal groter dan de Nederlandse en Vlaamse markt. Wat nog leuker is, is dat men in Frankrijk bij tijd en wijle complete series als goedkope heruitgaven aanbiedt. En niet alleen de prijs is aantrekkelijk, ook zijn de albums voorzien van vernieuwde covers en een begeleidend "dossier", waarin allerlei informatie over de auteurs, de voorpublicaties (zoals in Pilote), de tijdgeest en het betreffende verhaal en de karakters wordt gepresenteerd. Je kunt je via de uitgever abonneren op de serie, of deze in de verkooppunten kopen. Er komen zelfs regelmatig commercials voorbij op prime-time tv. Zo heb ik het eerste deel van de collectie Blu...

René Follet

Afbeelding
1981. Ik was brugklasser, Eppolezer, stripliefhebber-en verzamelaar (voor zover mijn beperkte budget dat toeliet). Eén van mijn lievelingsstrips in de Eppo was Steven Severijn. De inkttekeningen van René Follet spraken mij zeer aan. Ik trok de stoute schoenen aan en probeerde via de Eppo-redactie een brief te sturen aan dhr. Follet (want uiteraard had ik zijn adres niet). Ik hoorde er niets meer van en was het alweer vergeten (want zo gaat dat op die leeftijd), tot ik opeens een bruine envelop uit België thuis aantrof. Van meneer Follet, wow! Direct naar mijn zolderkamertje om, als een heilig ritueel, de envelop te openen. Ik trof een handgeschreven brief (met vulpen!) en een schitterende tekening. De brief was grotendeels in het Frans, dus om die te kunnen lezen had ik mijn vader nodig, maar ik zag direct wat de tekening voorstelde: een schets voor de cover van het vierde deel van Steven Severijn. Dit deel, dat uiteindelijk De Dertiende Valk zou gaan heten, heette ten ti...

Stripblad Wham!

Afbeelding
De miniatuur Wham! De laatste Wham! Stripblad Wham! Op een dag, begin 1979, ik zat in de vijfde klas van de lagere school, kwam mijn moeder thuis van het boodschappen doen, met voor mij een klein tijdschriftje. Het was een miniatuur Wham, bedoeld  ter introductie van dit nieuwe stripblad. Het zat gratis bij een pak Ariel. Wat was ik blij met deze belofte van (voor mij) nieuwe strips. Mijn broertje en ik waren al enkele jaren lid van de Donald Duck en de Eppo, en nu was daar opeens een nieuw stripblad! De Wham leek hele mooie strips te bieden. Ik moet flink gezeurd hebben, want ik kreeg een abonnement! Ik maakte kennis met wat nog steeds mijn favoriete strip is: Jeremiah, maar ook strips als Tony Stark, Gigantik, Brammetje Bram, Turi en Tolk, Ronnie Hansen en Farao. Komische noot de Steenvreters kon mij ook wel bekoren. Maar Wham was voor mij meer dan alleen een stripblad. Het bevatte namelijk ook elke week een dossier over allerlei onderwerpen, zeg maar een soort studieka...